Tο Ψηφιακό Σύμπαν το 2020: Big Data,περισσότερα ψηφιακά ίχνη και ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές ¶πω Ανατολής — Δυτικής Ευρώπης

Των John Gantz, David Reinsel, και Carla Arend

Με τη Χορηγία της EMC Corporation

Δυτική Ευρώπη

Το Ψηφιακό Σύμπαν στη Δυτική Ευρώπη θα δεκαπλασιαστεί από τώρα (2012) μέχρι το 2020

Το “ψηφιακό σύμπαν” της Δυτικής Ευρώπης, ή αλλιώς, το πλήθος των ψηφιακών bits που δημιουργούμε, αντιγράφουμε ή καταναλώνουμε κάθε χρόνο στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, αναμένεται να αυξηθεί την περίοδο μεταξύ 2012 και 2020 από τα 538 exabytes στα 5.0 zettabytes, δηλαδή περισσότερο από 30% το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι θα διπλασιάζεται κάθε δυόμισι χρόνια.

Αν μπορούσε να τυπωθεί με τη μορφή κειμένου, το ψηφιακό σύμπαν της Δυτικής Ευρώπης το 2020 θα ισοδυναμούσε με μια στοίβα βιβλίων που θα είχε ύψος ίσο με 6.5 τρισεκατομμύρια Πύργους του ¶ϊφελ, ή για να το πούμε διαφορετικά, αν μπορούσε να αποθηκευτεί σε memory sticks του 1GB, θα ισοδυναμούσε με περισσότερα από 12.000 sticks ανά άτομο στη Δυτική Ευρώπη, σε σύγκριση με τα περίπου 1.000 sticks ανά άτομο το 2012.

Ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της ανάπτυξης;

• Η συνεχής αύξηση της χρήσης του Ίντερνετ, των κοινωνικών δικτύων και των smartphones από τους καταναλωτές

• Η πτωτική πορεία του κόστους της τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε για τη δημιουργία, την αποθήκευση, τη διαχείριση και την προστασία των πληροφοριών

• Η μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση

• Η ανάπτυξη της επικοινωνίας μεταξύ μηχανών, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών από κάμερες ασφαλείας Η αύξηση των πληροφοριών για τις πληροφορίες

Για παράδειγμα, σήμερα στη Δυτική Ευρώπη υπάρχει εγκατεστημένο ένα PC για κάθε άτομο άνω των 15, ενώ πάνω από το 65% του πληθυσμού είναι online, και το ένα τρίτο αποκτά πρόσβαση στο Ίντερνετ μέσω περισσότερων της μίας συσκευών. Το 2012 τα κινητά με κάμερα ήταν όσα και οι άνθρωποι, ενώ επιπλέον υπήρχαν σχεδόν 50 εκατομμύρια ταμπλέτες και συσκευές ηλεκτρονικής ανάγνωσης. Στη Δυτική Ευρώπη, λόγω του μεγέθους του πληθυσμού και των υποδομών, το ψηφιακό υλικό από κάμερες ασφαλείας είναι περισσότερο απΆ ότι στις ΗΠΑ ή την Κίνα, ενώ η κατανάλωση ψηφιακών τηλεοράσεων είναι μεγαλύτερη απΆ ότι στην Κίνα και την Ινδία μαζί, παρά το γεγονός ότι το σύνολο των τηλεοπτικών συσκευών είναι μικρότερο. Επίσης, ενώ στην Ευρώπη κατοικεί λιγότερο από το 6% του πληθυσμού της γης, η δαπάνη για ΙΤ ισοδυναμεί με το ένα τέταρτο του συνόλου.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το ψηφιακό σύμπαν στη Δυτική Ευρώπη μεγαλώνει πιο γρήγορα από το διαθέσιμο storage. Αυτό είναι συνάρτηση ενός όλο και μεγαλύτερου όγκου προσωρινών (transient) δεδομένων — από τη σηματοδοσία της κινητής τηλεφωνίας και το σήμα των ψηφιακών τηλεοπτικών σταθμών το οποίο εκπέμπεται αλλά δεν αποθηκεύεται, μέχρι τα σήματα που στέλνει ο μεγάλος επιταχυντής του CERN τα οποία απορρίπτονται μέσα σε μικροδευτερόλεπτα. Τα θέμα με το storage στο ψηφιακό σύμπαν δεν έχει να κάνει τόσο με το πώς θα αποθηκεύουμε όλα τα bits, όσο το πώς θα καταφέρουμε να το κάνουμε έξυπνα, οικονομικά και με ασφάλεια, για το κομμάτι των πληροφοριών που τελικά αποφασίζουμε να αποθηκεύσουμε.

Η επίδραση των καταναλωτών

Όταν αρχίσαμε να μελετάμε το ψηφιακό σύμπαν, το μεγαλύτερο μέρος της πληροφορίας που περιείχε προέρχονταν από τις ώριμες αγορές: το 2005, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη από μόνες τους, εισέφεραν το 49% του όγκου του ψηφιακού σύμπαντος. Όμως καθώς η ψηφιακή τεχνολογία, ακολουθώντας το νόμο του Moore, γινόταν πιο προσιτή, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να την αποκτήσουν — υπολογιστές, smartphones, κάμερες, τηλεοράσεις, ταινίες, βιομηχανικός εξοπλισμός.

Σε βάθος χρόνου, η κατανομή των bits του ψηφιακού σύμπαντος σε σχέση με τη χώρα προέλευσής τους θα πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην κατανομή του πληθυσμού. Μέχρι το 2020, οι ΗΠΑ και η Δυτική Ευρώπη θα παράγουν μόλις το 30% της πληροφορίας στο ψηφιακό σύμπαν. Όμως στη Δυτική Ευρώπη η συνεισφορά των μεμονωμένων ατόμων, όπως οι εργαζόμενοι ή οι καταναλωτές, δημιουργεί ένα παράδοξο. Ενώ το 2012 η συνεισφορά των μεμονωμένων χρηστών και των επιχειρήσεων στο ψηφιακό σύμπαν της Δ. Ευρώπης ήταν 58% και 42% αντίστοιχα, παρόλα αυτά οι επιχειρήσεις είχαν κάποιου είδους ευθύνη ή κανονιστική υποχρέωση για το 80%. Σε κάποιο σημείο της ζωής ενός byte, και καθώς αυτό ταξιδεύει από το τηλέφωνο ενός καταναλωτή σε κάποιο άλλο, περνά μέσα από το δίκτυο κάποιας επιχείρησης, η οποία θα πρέπει να φροντίσει για την ασφάλεια του και για την προστασία των προσωπικών στοιχείων του αποστολέα και του λήπτη.

Το ίδιο ισχύει σχεδόν για όλα τα bytes του ψηφιακού σύμπαντος.

Η ευθύνη για την ασφάλεια των πληροφοριών και την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τουλάχιστον όσον αφορά το ψηφιακό σύμπαν, είναι μια από τις βασικές προκλήσεις για τους CIOs, τους data scientists και τους σχεδιαστές συστημάτων, τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις που βρίσκονται επικεφαλής της ανάπτυξης του ψηφιακού σύμπαντος, ιδιαίτερα στη Δυτική Ευρώπη, όπου οι καταναλωτές είναι πολύ ευαισθητοποιημένοι σε σχέση με τα θέματα ασφάλειας των πληροφοριών και προστασίας της ιδιωτικής ζωής.

Η ανάλυση της IDC όσον αφορά τη συνεισφορά της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής στο ψηφιακό σύμπαν και για διαφορετικές κατηγορίες πληροφορίας, δείχνει ότι το 46% των data ίσως χρειαστούν προστασία από κάποιο σημείο και μετά (το υπόλοιπο αφορά, στο μεγαλύτερο μέρος του, τα προσωρινά δεδομένα στα οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως). Την ίδια στιγμή, υπολογίζουμε ότι λιγότερο από το 60% των στοιχείων που χρειάζονται προστασία, προστατεύονται πραγματικά.

Καθώς περνούν τα χρόνια, η πρόκληση είναι πλέον σαφής: η αύξηση του επιπέδου προστασίας των πληροφοριών και των προσωπικών δεδομένων να γίνει όσο γρήγορα και όσο αποτελεσματικά απαιτείται, ώστε να συμβαδίζει με το δεκαπλασιασμό του ψηφιακού σύμπαντος στη Δυτική Ευρώπη.

Ευκαιρία για τα Big Data

Μία από τις ειρωνείες του ψηφιακού σύμπαντος είναι το ότι ευθύς μόλις η πληροφορία δημιουργηθεί ή αντιγραφεί και εισχωρήσει στον ψηφιακό γαλαξία, το μεγαλύτερο μέρος της χάνεται. Αν ένα μεγάλο ποσοστό της δεν αποθηκεύεται καν (δείτε προηγούμενη αναφορά), ένα ακόμη μεγαλύτερο δεν αναλύεται ή δεν μπορεί να εντοπιστεί. Φυσικά, ακόμη και αν μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα πάντα, αυτό δε σημαίνει ότι θα είχαν και αξία, όμως είναι βέβαιο πως ένα κομμάτι τους θα ήταν πολύτιμο.

Για το 2012, η IDC υπολογίζει ότι το 28% της πληροφορίας που εισέφερε η περιοχή μας στο ψηφιακό σύμπαν θα αποδεικνύονταν πολύτιμο, εάν είχε επισημανθεί (tagged) και αναλυθεί σωστά. Υπολογίζουμε, επίσης, ότι λιγότερο από το μισό τοις εκατό της πληροφορίας υπόκειται κάποια στιγμή σε κάποιου είδους ανάλυση. Μέχρι το 2020, περιμένουμε ότι αν προχωρήσουμε στην κατάλληλη σήμανση και ανάλυση, το ποσοστό των πολύτιμων πληροφοριών, σε σχέση με το σύνολο του μεριδίου της Δ. Ευρώπης στο ψηφιακό σύμπαν, θα είναι πολύ μεγαλύτερο, της τάξης του 45%. Αυτό σημαίνει 15 φορές περισσότερη χρήσιμη πληροφορία, γεγονός το οποίο θα πρέπει να εμπνεύσει την υιοθέτηση τεχνολογιών και πρακτικών Big Data. Παρόλα αυτά, ειδικά στη Δυτική Ευρώπη, θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δυνατοτήτων που προσφέρει η ανίχνευση και η ανάλυση πληροφοριών, και του σεβασμού των ανησυχιών και των κανόνων που έχουν σχέση με την ασφάλεια των δεδομένων και την προστασία της προσωπικής ζωής.

Η επίδραση του Cloud Computing

Καθώς το ψηφιακό σύμπαν της περιοχής διπλασιάζεται κάθε δυόμισι χρόνια — τη στιγμή που η ετήσια αύξηση του αριθμού των επαγγελματιών στο χώρο του IT είναι μονοψήφια — αυξάνεται σημαντικά και η πολυπλοκότητα της διαχείρισης, της προστασίας και της αποθήκευσης των δεδομένων, καθώς επίσης και η εξαγωγή πολύτιμης γνώσης από τα αυτά. Για τη διαχείριση αυτής της σύνθετης κατάστασης απαιτούνται νέες οικονομίες κλίμακας, με βασικό άξονα τις εξειδικευμένες υπηρεσίες — κίνητρο για την αξιοποίηση του cloud computing.

Παρόλο που το cloud computing βρίσκεται ακόμη στα πρώτα του βήματα, ασκεί ήδη κάποια επίδραση στο ψηφιακό σύμπαν. Η IDC εκτιμά ότι το 2012, το cloud “άγγιξε” με κάποιο τρόπο ένα ποσοστό 17% από το μερίδιο της Δ. Ευρώπης στο ψηφιακό σύμπαν — σε επίπεδο αποθήκευσης, αναμετάδοσης ή επεξεργασίας. Μέχρι το 2020 το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και το 42%.

Πρόσκληση για δράση

Μέσα σε πέντε μόλις χρόνια, η συνεισφορά της Δυτικής Ευρώπης στο ψηφιακό σύμπαν θα είναι ίση, περίπου, με το σημερινό μέγεθος ολόκληρου του ψηφιακού σύμπαντος. Η αξία όλων αυτών των πληροφοριών θα είναι κατά πολλές φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη σημερινή, αλλά και πολύ πιο ευμετάβλητη. Πολλές φορές, θα δούμε περισσότερα bytes να χρειάζονται προστασία και ακόμη περισσότερα συστήματα να χρειάζονται απόκριση σε πραγματικό χρόνο. Την ίδια στιγμή, πολύ περισσότερες θα είναι και οι απαιτήσεις προς τους υπεύθυνους ΙΤ, τους CIOs, τους data scientists και τους υπεύθυνους ασφαλείας, για αξιόπιστη και γρήγορη πρόσβαση στο ψηφιακό σύμπαν των πληροφοριών.

Η τεχνολογία θα εξελίσσεται – αλγόριθμοι που δημιουργούν αυτομάτως metadata για μη δομημένες πληροφορίες, λογισμικό Big Data που δίνει τη δυνατότητα ανάλυσης μεγάλων και διαφορετικού τύπου data sets, λογισμικό που βελτιστοποιεί τα συστήματα πραγματικού χρόνου, και, φυσικά, διαχείριση της πληροφορίας, data deduplication, και εργαλεία προστασίας (cyber security). Τα σωστά τεχνολογικά εργαλεία είναι απαραίτητα, όμως δεν μας αρκούν για να καθυποτάξουμε τη τεράστια δύναμη του ψηφιακού σύμπαντος. Θα χρειαστούν νέες πρακτικές διαχείρισης, εκπαίδευση των χρηστών και πολιτική βασισμένη στην ουσιαστική γνώση. Αυτή ακριβώς είναι η περιοχή όπου οι τεχνολόγοι θα πρέπει να μπορούν να υπολογίζουν στη στήριξη που θα τους προσφέρει η επιχείρηση, η κυβέρνηση και οι καταναλωτές, καθώς πρόκειται μάλλον για μια περιοχή η οποία παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες σε σχέση με αυτόν καθεαυτόν το χώρο της τεχνολογίας.

Καμία χώρα, καμία γεωγραφική περιοχή, καμία επιχείρηση δεν είναι σε θέση να βάλει φρένο στην επέκταση του ψηφιακού σύμπαντος. Το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα.